Kısa bir “normalleşme” sürecinden sonra, üç yıldan fazla süredir bir kaos hali içerisinde memleket. Bu son üç yıl içerisinde; OHAL’den, çıkarılan kanun hükmünde kararnamelerden, ölümlerden daha başımızı kaldıramamışken “yeni sistemle” yasallaşmış bir OHAL sürecine girdik. O günden bugüne 70 gazete, 20 dergi, 34 radyo, 33 televizyon kanalı, 30 yayınevi ve dağıtım şirketi kapatıldı. Şu bahsini ettiğimiz zaman dilimi içerisinde muhalefetin tamamı ciddi baskılarla karşı karşıya kaldı/kalıyor fakat gazeteciler -daha göz önünde bulunduklarından dolayı- baskılardan en fazla nasibini alanlar oldu. Çalışamaz hale getirildiler, gözaltına alındılar, tutuklandılar…
Evrensel gazetesinin 23 Temmuz Pazartesi günü “Haberin var mı?” başlığıyla manşetine taşıdığı İdris Yılmaz bu gazetecilerden biri sadece. Elazığ Cezaevinde tek kişilik hücrede kalıyor, tutuklu bulunduğu 6 ay içerisinde cezaevinin koşullarından kaynaklı 33 kilo vermiş ve maddi imkansızlıklardan kaynaklı ne yayınlara ulaşabiliyor ne de Van Erciş’te bulunan ailesi görüşüne gelebiliyor. Elazığ Emek Gençliği faaliyet yürüttüğü bu şehirde tecritte tutulan İdris Yılmaz için yazılı bir açıklama yaparak kampanya başlattı. Elazığ Emek Gençliğinin “Dayanışma elden ele” diyerek yaptığı çağrı belki de en çok bu zamanlarda karşılık bulmalı.
DAYANIŞMAYI BÜYÜTEBİLİRİZ
Bir elin parmaklarından daha fazla gazete, her yeni güne aynı manşetle, aynı haberlerle çıkıyor. Çok sesliliğe tahammül edememekle birlikte tek sesliliği hayatın her alanına nüfuz ettirmeye çalışan bu iktidara karşı, farklı bir ses çıkaran gazetecileri yalnız bırakmamak da bizim boynumuzun borcudur.
İdris Yılmaz’ın yayın ihtiyaçlarını beraber karşılayabilir, ailesiyle görüşmesine vesile olabiliriz. Ona mektup yazıp hiç görmediğimiz ama hayat hikayesinin bizde bıraktığı etkileri onunla paylaşabiliriz. Bunu yapabiliriz! Karanfili elden ele uzatıp, dayanışmayı elden ele büyütebiliriz.
Not: Dayanışmalarınız için Elazığ Emek Gençliği'nin Facebook, Twitter ve Instagram hesaplarına ulaşabilirsiniz.
