İstanbul...
Dünden bu yana melankoli dolusu bir rahimsin sen...
Ayaz...
Üstelik soğuk ve sürekli ıslak...




İstanbul sen bir trajedi sahnesisin... 





Ayrılacaklar ayrılsın... 
ölecekler ölsün...
sevişecekler sevişsin...
göz yaşı-kan-ter; dökülecek ne varsa dökülsün... 
ve kalemler mahkemelerde kırılacakları kadar yazsın! 
Madem yer kenttir, 
ve madem her şeyin özünde trajedi var, buyrulsun o zaman:


''Olmaya dair ne varsa olsun!
Sahne, oyunsuz geçmesin...' 


Yazarlar; hüzünden ıslak kalemleriyle Tanrıyı oynayabilir,
'gölgelerden gölgeler' yaratabilirler...

.
Zaman 16 Nisan 2013 ve tarihe şu notu düşüyorum:
İstanbul bir trajedi sahnesidir...'